Botsende beelden, zo vat ik de Docentendag van BTG Handel samen. De visie op de ontwikkelingen van het onderwijs lopen sterk uiteen. Martijn Aslander nam ons mee in zijn “nieuwe renaissance”, met nieuwe technologie en zelforganisatie voor de studenten. Volgens uitgevers keren docenten zich juist af van de nieuwe technologie. De toekomst is voor klassikaal onderwijs, met een boek. Gaat de docent op retro?
De nieuwe renaissance van Martijn Aslander is hartverwarmend. Studenten maken massaal gebruik van de nieuwe technologie. Snel, efficiënt en zonder bureaucratie lossen ze moeilijke vraagstukken op. De rol van de docent is beperkt tot coaching. Zelforganisatie en technologie leiden hand-in-hand tot een nieuwe wereld. Zou het zo zijn?
De studenten leren liever uit een boek en willen klassikaal les krijgen. Geen computer maar een werkboek, en bij voorkeur ook stippellijntjes waar de woorden moeten worden ingevuld. De studenten zijn PC-moe. De docent gaat meer klassikaal les geven aan de hand van een boek. Daardoor verbeteren de resultaten en zijn de studenten tevreden. Zou het zo zijn?
Ik geloof er niks van!
Ik geloof er niks van. Voor de goede orde: ik geloof beide verhalen niet. Veel studenten hebben gerichte sturing en ondersteuning nodig om zich nieuwe vaardigheden eigen te maken. Zonder die ondersteuning lonkt de comfort zone. En dat studenten liever met een boek en werkboek zouden werken, dat betwijfel ik ten zeerste. Studenten willen worden uitgedaagd! In activerende opdrachten kunnen ze hun energie juist kwijt!
Marco verzorgde een workshop over Business Model Canvas. Zelf verzorgde ik een introductie in het concept Flipping the Classroom. De belangstelling was zo groot dat veel mensen niet konden deelnemen. In de praktijk ervaren wij dat docenten nieuwsgierig zijn naar nieuwe manieren om les te geven, naar nieuwe toepassingen en technieken. Hoezo retro?
De sleutel voor ondernemend onderwijs
Hoe kan het dat beide beelden naast elkaar bestaan? Ze sluiten elkaar immers uit. Is het een kwestie van perspectief of ontbreekt er een schakel? Volgens mij is er sprake van een missing link. Natuurlijk zijn er docenten die niet willen veranderen. Maar dat is de minderheid. De meeste docenten en managers willen graag de vernieuwing praktisch toepassen. Maar hoe?
Het toepassen van nieuwe methoden als bijvoorbeeld Flipping the Classroom vraagt om ruimte: ruimte om te experimenteren, ruimte om samen te werken en ruimte om fouten te mogen maken. Die ruimte is vaak te beperkt waardoor initiatieven nauwelijks van de grond komen. Ondernemend onderwijs vraagt ruimte voor de docent, om de kans op vernieuwing te benutten.
Wat vindt u?
Bent u het met me eens? Of gaat u retro?
PS
Wij krijgen soms ook de vraag of de inhoud van onze Online-omgeving op papier te krijgen is. En natuurlijk gaan we daar op in, als eerste stap naar activerend onderwijs.
